بیوتین که به عنوان ویتامین H و یا B7 شناخته می شود، ویتامین محلول در آب است که به بدن کمک می کند تا چربی ها، کربوهیدرات ها و پروتئین ها را متابولیزه کند. ویتامین های محلول در آب در بدن ذخیره نمی شوند، بنابراین مصرف روزانه این ویتامین ها ضروری است.
سلول های انسان قادر به تولید بیوتین نیستند، اما این ویتامین توسط باکتری ها در بدن تولید می شود و در غذاهای مختلف وجود دارد.
حقاق مهم درباره بیوتین
- بیوتین یا ویتامین B7 برای متابولیسم چربی ها، کربوهیدرات ها و پروتئین نیاز است
- کمبود بیوتین می تواند منجر به ریزش مو، شکنندگی ناخن ها و مشکلات پوستی شود
- منابع غذایی آن شامل گوشت قرمز، تخم مرغ، دانه ها و آجیل ها است
- مکمل های بیوتین می توانند به سلامت مو، پوست و ناخن ها کمک کنند
کمک برای داشتن یک حاملگی امن و سالم
کمبود بیوتین اغلب در دوران بارداری دیده می شود. این می تواند منجر به رشد غیرطبیعی جنین شود.
مکمل فولیک اسید قبل و در طی بارداری توصیه می شود. لازم است که شما در دوران بارداری مولتی ویتامین مصرف کنید که علاوه بر اسید فولیک، حداقل ۳۰ میکروگرم بیوتین در روز را برای کاهش خطر کمبود این ویتامین فراهم کند.
سلامت ناخن، مو و پوست
شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه بیوتین ممکن است قدرت و دوام ناخن ها را بهبود بخشد و سلامت موها را افزایش دهد.
مطالعه ای در سال ۱۹۸۹ منتشر شد و نشان داد که در بین ۴۵ بیمار که روزانه ۲٫۵ میلی گرم بیوتین دریافت می کردند، ۹۱ درصد از آن ها بعد از ۵ ماه، ناخن های سفت تر و سخت تر داشتند.
دیگر محققان به این نتیجه رسیدند که “سندرم ناخن شکننده” با مصرف بیوتین با دوز ۲٫۵ میلی گرم در روز، کاهش می یابد.
تحقیقات منتشر شده در سال ۲۰۱۵ نشان می دهد که زنانی که موهای کم پشت دارند، بعد از مصرف یک مکمل پروتئین خوراکی ( MPS ) به مدت ۹۰ روز، کاهش ریزش مو را تجربه کردند، در حالی که بیوتین یک جز از این مکمل می باشد.
کاهش قند خون
مطالعات متعددی توانایی بیوتین را برای کاهش گلوکز خون افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ و نوع ۲ مورد آزمایش قرار داده اند. در مطالعات حیوانی، بیوتین باعث تحریک ترشح انسولین از پانکراس و سپس کاهش قند خون شد.
تحقیقات منتشر شده در سال ۲۰۱۶ نشان داد که بیوتین ممکن است به کنترل گلیسمی در افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ کمک کند.
مطالعات بیشتر برای تایید این موضوع نیاز است.
کنترل نوروپاتی
بیوتین همچنین ممکن است باعث کاهش آسیب عصبی در افراد مبتلا به بیماری دیابت و یا بیمارانی که بخاطر بیماری کلیوی تحت دیالیز هستند، شود.
در سال ۱۹۹۰، دانشمندان دریافتند که سه بیمار که دوز بالا از بیوتین را به مدت ۱ تا ۲ سال دریافت کردند، شاهد بهبود علائم بودند.
بیوتین برای فعالیت پیروات کربوکسیلاز ضروری است. بدون بیوتین ممکن است سطوح بالایی از پیروات و آسپارتات ایجاد شود که می تواند بر روی اعصاب تاثیر بگذارد.
با این حال، شواهد بیشتری برای تایید این موضوع نیاز است.
درمان علائم بیماری ام اس
مطالعات نشان می دهد که مصرف دوز بالای بیوتین ممکن است باعث بهبود علائم در افراد مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس ( MS )، یک بیماری خودایمنی که بر سیستم عصبی بدن تاثیر می گذارد، شود. بیماری ام اس می تواند منجر به ضعف عضلات و طیف وسیعی از مشکلات دیگر شود.
نتایج منتشر شده در سال ۲۰۱۶ نشان داد که مصرف بیوتین، یک درمان بی خطر است.
کمبود بیوتین
کمبود بیوتین در افراد بسیار نادر است، زیرا بیوتین به طور گسترده ای در مواد غذایی موجود است و باکتری های شکمی به طور معمول، بیوتین بیشتری نسبت به نیاز بدن تولید می کنند.
- ریزش مو یا آلوپسی
- بثورات پوستی و قرمزی در اطراف چشم ها، بینی، دهان و اندام تناسلی
- افسردگی
- بی حالی
- توهم
- رخوت و سوزش در دست ها و پاها
- از دست دادن کنترل حرکات بدن که تحت عنوان آتاکسیا شناخته می شود
- تشنج
- اختلال عملکرد سیستم ایمنی
- افزایش خطر ابتلا به عفونت باکتریایی و قارچی
کمبود بیوتین به احتمال زیاد در موارد زیر ایجاد می شود:
- زنان در دوران بارداری
- بیمارانی که به مدت طولانی از طریق وریدی تغذیه می شوند
- نوزادانی که شیر مادر آن ها مقادیر کم از بیوتین را دارد
- بیماران مبتلا به اختلال جذب بیوتین به علت بیماری التهابی روده ( IBD ) یا سایر اختلالات گوارشی ( GI )
- افراد سیگاری
همچنین ممکن است افراد زیر دچار کمبود بیوتین شوند:
- افرادی که داروهای ضدصرع مصرف می کنند، مانند فنوباربیتال، فنیتوئین یا کاربامازپین
- افرادی که مبتلا به انواع بیماری های کبدی هستند
کمبود بیوتینیداز
کبمود بیوتینیداز یکی دیگر از علل کمبود بیوتین است، این یک اختلال متابولیکی اتوزوم مغلوب است.
در افراد مبتلا به این بیماری، بدن به اندازه کافی نمی تواند آنزیم مورد نیاز برای آزاد کردن بیوتین از پروتئین ها در رژیم غذایی در طول هضم غذا را تولید کند.
حدود ۱ در ۶۰٫۰۰۰ نوزاد، دچار کمبود بیوتینیداز شدید یا جزئی هستند. در کمبود شدید، حدود ۱۰ درصد از فعالیت آنزیم نرمال وجود دارد، اما در کمبود جزئی، ۱۰ تا ۳۰ درصد از فعالیت آنزیم طبیعی اتفاق می افتد.
هیچ تجویز روزانه ی توصیه شده برای بیوتین وجود ندارد. زیرا شواهد کافی برای تجویز آن وجود ندارد.
با این حال موسسه پزشکی IOM مصرف روزانه ۳۰ میکروگرم در روز را برای بزرگسالان ۱۹ سال و بالاتر پیشنهاد می کند.
مواد غذایی باید اولین انتخاب به هنگام جستجوی منابع بیوتین باشد. بیوتین در غذاها معمولا به پروتئین متصل می شود.
غذاهای غنی از بیوتین عبارتند از:
- سبوس گندم
- گوشت ارگان
- تخم مرغ ( که به طور کامل پخته شده باشد )
- صدف
تخم مرغ خام حاوی پروتئینی به نام Avidin است که جذب بیوتین را مهار می کند. خوردن سفیده تخم مرغ به صورت خام با کمبود بیوتین ارتباط دارد.
برخی از غذاها و مقادیر بیوتین موجود در آن ها:
۳ اونس جیگر پخته شده : ۳۰٫۸ میکروگرم بیوتین
- ۱ تخم مرغ کامل پخته شده: ۱۰ میکروگرم بیوتین
- ۳ اونس ماهی سالمون آبپز: ۵ میکروگرم بیوتین
- ۱ فنجان سیب زمینی شیرین: ۴٫۸ میکروگرم بیوتین
- ۱ اونس پنیر چدار: ۰٫۴ تا ۲ میکروگرم بیوتین
- ۱ فنجان تخم آفتابگردان ۹٫۶ میکروگرم بیوتین
- ۱ فنجان بادام برشته: ۶ میکروگرم بیوتین
بسیاری ازمواد غذایی مانند میوه ها و سبزیجات حاوی مقدار کمی از بیوتین هستند.
از سایت دکتر نیره کابلی دیدن فرمایید.
