برای تقویت حافظه چه بخوریم

در این مطلب سعی شده است تا لیستی از مواد غذایی مفید برای تقویت حافظه و افزایش تمرکز طبق نظر ،متخصص تغذیه، در اختیار شما قرار داده شود.

شاید تا بحال این جمله را شنیده باشید که که غذاهایی که می خورید بر روی نحوه عملکرد مغز شما تاثیر می گذارد. بله درست است! دانشمندان همواره در پی اثبات تاثیر مواد غذایی بر روی مغز انسان هستند، طبق تحقیقات انجام شده ثابت شده است که مواد غذایی تاثیر بسزایی بر روی سلول های خاکستری مغز دارند.

بهترین مواد غذایی برای تقویت حافظه

آواکادو

بی شک آواکادو یکی از بهترین و سالم ترین مواد غذایی محسوب می شود. از بزرگترین مزایای این میوه می توان به ثابت نگهداشتن قند خون اشاره کرد. آواکادو سرشار از ویتامین k و فولات است که از لخته شدن خون در مغز جلوگیری می کند. ( پیشگیری از سکته مغزی ). همچنین به بهبود عملکرد شناختی، به خصوص بهبود حافظه و تمرکز کمک می کند.

همچنین آواکادو دارای مقادیر زیادی از ویتامین B، ویتامین C و بالاترین حد پروتئین و کم ترین مقدار قند در بین تمام میوه ها است.

بلوبری

بلوبری یکی از مواد غذایی است که بالاترین حد از آنتی اکسیدان را دارا است. ویتامین C، ویتامین K و فیبر از دیگر مواد مغذی موجود در این میوه است. بلوبری به دلیل داشتن سطح بالایی از اسیدگالیک، از مغز در برابر استرس محافظت می کند.

کلم بروکلی

کلم بروکلی به علت داشتن میزان بالایی از ویتامین K و کولین، به حفظ و تقویت حافظه شما کمک می کند.

کرفس

کرفس با دارا بودن سطح بالایی از آنتی اکسیدان ها و پلی ساکاریدها به عنوان ضد التهاب طبیعی عمل می کند و می تواند به کاهش علائم مربوط به التهاب مانند درد مفاصل و سندروم روده تحریک پذیر، کمک کند. بنا به گفته متخصص تغذیه، کرفس یکی از بهترین مواد غذایی برای تقویت حافظه محسوب می شود.

روغن نارگیل

روغن نارگیل، یک ماده همه کاره به حساب می آید. مصرف خوراکی و مصرف موضعی آن تاثیرات بسزایی بر روی سلامت بدن، پوست و مو دارد. زمانی که روغن نارگیل مصرف می کنید، این ماده می تواند به عنوان یک ماده ضد التهاب به سرکوب سلول هایی که باعث التهاب می شوند می پردازد.

روغن نارگیل برای افرادی که در پی یک حادثه، حافظه خود را از دست داده اند بسیار مفید است.

برای مقاله های بیشتر به سایت رسمی دکتر کابلی مراجعه کنید.

کفش طبی چیست، ساخت کفش طبی مخصوص پا شما

آیا می دانید که؟

• حدود 9 نفر از 10 نفر خانم کفش هایی که خیلی کوچک هستند، می پوشند.
• حدود 8 نفر در 10 خانم کفش هایی می پوشند که دردناک هستند.
• زنان به علت نامناسب بودن کفش، 9 برابر بیشتر از مردان احتمال ایجاد مشکلات پا را دارند.
• کفش های تنگ، علت 9 مورد از 10 مورد مشکلات پا در زنان است.

در حالت ایده آل، هرگز کفش هایی را که بیش از حد کوچک، با پاشنه بیش از حد بلند و یا بیش از حد تنگ هستند، نمی پوشید. اما اگر شما باید چنین کفش هایی بپوشید، تا حد ممکن دفعات استفاده از آن ها را کاهش دهید. پوشیدن آنها خطر ابتلا به درد پا و مشکلات پا را افزایش می دهند (یا مشکلات حال حاضر را تشدید می کنند). هرچه کمتر کفش های تنگ و نامناسب بپوشید، بهتر است. اگر کفش های شما، شما را آزار می دهند و حرکت را دشوار می کنند به شما پوشیدن کفش های طبی را توصیه می کنیم. پا قلب دوم ماست و حفاظت از آن ضروری است.

کفش طبی مناسب و حمایت کننده، نقش مهمی در حرکت بدون ناراحتی و درد افراد دارند. با این حال پوشیدن کفش مناسب گاهی اوقات برای افراد با شرایط خاص پا و مدل متفاوت پا مناسب نیست. اگر شما بدشکلی پا یا انگشت پا داشته باشید، آسیب پیچیده و یا شدید پا، پینه گسترده، زخم باز، یا بیماری عصبی می تواند پای شما را تحت تاثیر قرار دهد و ممکن است به کفش طبی نیاز داشته باشید. کفش های طبی هم برای زنان و هم مردان توصیه می شوند.

کفش های ارتوپدی یا طبی کفش هایی هستند که به طور خاص طراحی شده اند تا مکانیک و ساختار پا، مچ پا را پشتیبانی و یا مکانیزه کنند و تعدادی از ویژگی ها و توابع مفید پزشکی دارند که آنها را از کفش های روزانه جدا می کند. هر چه ظاهر پای شما غیرمعمول تر باشد نیاز بیشتری به کفش طبی دارید.

کفش های طبی دارای تعدادی ویژگی هستند، از جمله:

• کفی میانی و رویی عالی و غیر قابل چرخش. این به این معنی است که کفی به راحتی پیچ نمی خورند و برای کمک به راه رفتن معمولی شما گرد است.
• آستر داخلی قابل جابجایی. بسیاری از افراد که نیاز به کفش طبی دارند همچنین به ارتز سفارشی نیاز دارند. آستر داخلی قابل جابجایی فضای مورد نیاز برای نصب ارتز را فراهم می کند.
• اشکال مختلف. در عرض ها و شکل های مختلف برای رفع نیاز همه نوع پا در دسترس هستند.
• پاشنه محکم.

همانطور که سنین بالا می رود، بخش هایی از بدن شروع به تحلیل می کنند، بنابراین اغلب افراد مسن نیاز به کفش های طبی دارند. با این حال، کفش های طبی فقط برای سالمندان نیست. مکانیک ضعیف پا افراد را در همه سنین تحت تاثیر قرار می دهد بنابراین کفش های طبی اغلب برای جوانان هم توصیه می شود. خوشبختانه، کفش های طبی از مدل های سیاه و سفید سال های گذشته فاصله گرفته اند. امروزه مدل های متفاوت و نسبتا شیک کفش های طبی برای افراد مختلف در سنین مختلف و سلیقه های مختلف وجود دارند.

اگر فکر می کنید که نیاز به کفش طبی دارید، از یک ارتوپد فنی کمک بخواهید. ارتوپد فنی ارزیابی کاملی از اندام های تحتانی بدن شما انجام خواهد داد و به شما می گوید که آیا کفش های طبی می توانند به شما کمک کنند. ارتوپد فنی همچنین پای شما را به درستی اندازه گیری می کند و به شما اطلاع می دهد که کدام ویژگی های ارتوپدی برای نوع و وضعیت پای شما مورد نیاز است. فقط به این دلیل که یک کفش به عنوان “طبی” طبقه بندی می شود، آن را مناسب نمی کند. ارتوپد فنی شما تمام مشاوره هایی را که لازم دارید به شما ارائه می دهد، بنابراین شما می توانید کفشی را انتخاب کنید که بیشترین سود را برای شما به ارمغان می آورد، در نتیجه شما می توانید بدون درد و به راحتی حرکت کنید.

 

ساخت کفش طبی

 

بررسی گام به گام فرآیند تولید کفش طبی به شما ایده ای راجع به ساخت این کفش ها خواهد داد. در طی تمام مراحل، ارتوپد فنی نظارت خواهد داشت یا خود این کار را انجام می دهد.

 

اندازه گیری ها

در ابتدا اندازه گیری برای کفش جدید طبی انجام می گیرد. بیمار به طور دقیق مشکلات پای خود را عنوان می کند، تا ارتوپد در حین معاینه توجه بیشتری به آن ها داشته باشد.

 

قالب گیری کفش های طبی

در این مرحله طرحی از کفش مورد نظر شما ایجاد می شود، ممکن است از پای شما عکس گرفته شود و یا پا با گچ یا مواد دیگر قالب گیری شود.

 

لست

از اطلاعات بدست آمده یک لست که شبیه سازی شده ی پای شماست ایجاد می شود، لست ها در واقع نسخه هایی از پاهای شما هستند.

 

فویل

سپس یک لایه پلاستیکی روی لست کشیده می شود تا یک کفش شفاف را به نمایش بگذارد. هنگامی که فرد آن را امتحان می کند، می توان دید که آیا لست دقیقا مشخصات پای شما را نشان می دهد. هر نقطه تحت فشار به وضوح شناسایی خواهد شد، و تغییرات مورد نیاز روی لست اعمال می شود.

 

کفش آزمایشی

اگر لست مناسب باشد، کفش چرم یا لاستیک روی آن ساخته شده است. شما می توانید آن را امتحان کرده و اگر مشکلی با آن دارید عنوان کنید تا ارتوپد شما سعی در رفع آن داشته باشد.

 

رنگ و مدل

اگر همه چیز رضایت بخش باشد، می توانید مدل، نوع چرم و رنگ کفش خود را با مشورت با متخصص خود انتخاب کنید. اینها به شرایط خاص شما (آرتریت / دیابت) و تجویز متخصص مربوط می شود. بسته به امکانات فنی مورد نیاز، متخصص می گوید که کدام مدل مناسب شماست.

منبع سایت حکیم کلینیک

اسکن سه بعدی پا

چه قدر با پای خود آشنایی دارید؟

هنگامی که بحث مراقبت از پا باشد، اکثر مردم تمایل به چشم پوشی از نشانه های هشدار دهنده زود هنگام درد داشته و در نهایت آسیب می بینند. پاهای شما بخش مهمی در عملکرد روزمره شما دارند. با این حال، تا زمانی که مشکلی برای پا ایجاد نشود، همه ما معمولا در فکر افزایش سطح سلامت و راحتی پای خود نیستیم. پای صاف یا عدم تعادل پا می تواند به درد پا، درد زانو، درد کمر، درد پشت و حتی درد شانه منجر شود. پس شما واقعا باید چه چیزهایی در مورد پاهای خود بدانید و درک کنید؟

 

اسکن پا چیست؟

اگر به فکر استفاده از ارتز سفارشی سازی شده شخصی هستید، یک مرکز ارتوپدی فنی می تواند برایتان اسکن پا انجام دهد تا متوجه عدم تعادل در پاهای شما که ممکن است منجر به مشکلات زانو، کمر، پشت و شانه گردد، شود. اسکن پا نشان می دهد که ارتز عملکردی چگونه ممکن است به شما کمک کند. پس از اسکن پا، دستگاه اسکن یک گزارش حاوی شاخص پایداری/چرخش پا، ارزیابی پا و ارزیابی بدن ارائه می دهد. برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر در مورد شکل، اندازه، فشار و حرکت پاهای خود، توصیه می کنیم که پای خود را حداقل یک بار در سال اسکن کنید. اسکن پا می تواند همه چیزهایی را که می خواهید راجع به پای خود بدانید از جمله نوع قوس، چرخش، نقاط فشار، اندازه گیری سایز پا و حتی آنالیز حرکت را بررسی کرده و نتایج را نشان دهد. شما باید ابتدا نه تنها در مورد پاهای خود، بلکه در مورد سایر قسمت های بدن نیز درک کنید که چرا احساس درد دارید. به یاد داشته باشید که پای شما پایه و اساس سلامت کلی بدن شما است.

 

تحلیل شاخص پایداری/چرخش پا

یک الگوریتم اختصاصی مبتنی بر 16 معیار اندازگیری مختلف پایه است. شاخصی که چه از یک فوم کست یا اسکن لیزر از پاها گرفته شده باشد، نشان دهنده مقدار صافی قوس پا است. هر چه این مقدار بیشتر شود، پا صاف تر است. از مشکلات صاف بودن کف پا می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• پاها به راحتی خسته می شوند
• پاهای دردناک، به ویژه در قسمت های قوس و پاشنه پا
• تورم کف پا
• حرکات پا، مانند ایستادن روی انگشتان پا، دشوار است
• درد کمر و پا

شاخص نشان دهنده شدت مشکل در قوس پا است، از بهینه تا شدید درجه بندی می شود. به عنوان مثال، شاخص 102 درجه متوسط است. عدم تعادل پا در هر سطحی که درمان نشده باشد ممکن است منجر به مشکلات مزمن در سراسر بدن شما شود.

• بهینه (0-34)
• خفیف (35-84)
• متوسط (85-124)
• شدید (بیشتر از 125)

 

مزایای اسکن سه بعدی پا

تصور کنید یک فناوری وجود دارد که می تواند در کمتر از 30 ثانیه تا چند دقیقه به شما برای رسیدن به احساس عالی در پاها کمک کند. با تشکر از تکنولوژی اسکن سه بعدی، شما می توانید از تجربه فوق العاده مشاهده و اندازه گیری و بررسی سه بعدی بهره مند شوید. اسکن سه بعدی به شما یک راه حل سفارشی مختص خود شما برای کمک به ایجاد سبک زندگی سالم و فعال ارائه می دهد. تفاوتی ندارد که شما یک ورزشکار درجه یک یا معلم مدرسه هستید که ساعات زیادی سر پاست، اسکن سه بعدی می تواند یک نتیجه عالی برای انتخاب کفش و پاپوش مناسب برای پای شما با بالاترین کارایی ارائه دهد.

آیا اسکن سه بعدی یا گچ گیری برای ارتزهای سفارشی مفیدتر هستند؟ بله، اسکن های سه بعدی می توانند در تهیه ارتزهای سفارشی نقش مهمی بازی کنند.

امروزه اسکنرهای پا بیشتر از همیشه استفاده می شوند. این دستگاه ها با ارائه تصاویر دقیق از پاها، نمای کلی از سلامت موضعی بیماران را ارائه می دهند. اسکنرها می توانند دقتی به اندازه یک چهارم پهنای موی انسان داشته باشند.

ناهماهنگی های پا، که ممکن است با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نباشند، با تصاویر دقیق و گرافیکی فراهم شده که نتیجه اسکن بیماران را توضیح می دهد، نشان داده می شوند. در عرض چند دقیقه، می توانید تعیین کنید که آیا بیمار کاندیدای دریافت ارتز سفارشی است یا خیر، و اگر چنین نیاز به ارتز سفارشی مشخص شود، نتیجه اسکن بیمار را می توان مستقیما از نرم افزار ارسال کرد.

روند ساخت یک ارتز پای سفارشی شامل اندازگیری سه بعدی پا، فرایند طراحی ارتز و مرحله تولید است. طراحی و ساخت یک ارتز به مشخصات بدست آمده از آزمایشات شامل ارزیابی کامل بالینی، آزمایش بیومکانیک، تجزیه و تحلیل راه رفتن و اسکن پا مرتبط است.

یه منظور گرفتن مدل سه بعدی پای انسان، سه نوع اصلی اسکنر دیجیتال یا سه بعدی قابل قبول در حال حاضر وجود دارد:

• مثلث لیزری (نور قرمز)
• نور ساختاری (نور سفید یا مادون قرمز)
• دیجیتالی سازی تماس

مثلث لیزری از نور لیزر برای اندازه گیری فاصله بین منبع لیزر و پای برای ایجاد یک مدل دقیق از پا استفاده می کند.

اسکنرهای نور ساختاری از همان مثلث سازی در اسکن لیزر استفاده می کنند، با این حال به جای استفاده از نور لیزر، یک الگوی نور بر روی یک شی را طراحی کرده و فاصله را به منبع نور محاسبه می کنند.

جهت دیجیتالی سازی تماس از یک ماتریس پین سه بعدی استفاده می شود تا شکل پا را بدست آورد.

از سایت حکیم کلینیک دیدن فرمایید

ارتوپدی فنی چیست؟

ارتوپدی فنی رشته ای در پزشکی  است که مربوط به طراحی و ساخت دستگاه های مصنوعی به نام ارتز است. یک ارتز برای تغییر یا اصلاح ویژگی های عملکردی و ساختاری سیستم عصبی، عضلانی و سیستم اسکلتی روی بدن قرار می گیرد. ارتوپدهای فنی پزشکانی هستند که تجویز، تولید و مدیریت ارتزها را انجام می دهند.

ارتزها ممکن است برای حمایت از اندام بیماران مجروح یا مبتلا به بیماری، از طریق کنترل، هدایت، محدود کردن و یا ثابت نگه داشتن مفصل، اندام یا بدن مورد استفاده قرار گیرند. آنها ممکن است برای محدود کردن حرکت، فعال کردن حرکت (مکانیکی)، به عنوان یک دستگاه توانبخشی پس از باز کردن گچ، برای کاهش فشار تحمل وزن، اصلاح شکل یا عملکرد بخشی از بدن یا کاهش درد، مورد استفاده قرار گیرد.

ورزشکارانی که در ورزش های تعاملی یا فعالیت های خطرناک مشارکت می کنند، می توانند از بریس های پیشگیرانه استفاده کنند. بریس های عملکردی برای افراد دارای مفاصل ضعیف به علت آسیب قبلی یا به عنوان مثال برای افراد مبتلا به درد ورم مفاصل طراحی شده اند. بریس های توانبخشی برای محدود کردن حرکت، معمولا پس از جراحی، برای ثابت نگه داشتن مفصل استفاده می شود.

 

 

درمان ها چگونه انجام می شود؟

به عنوان یک ارتوپدی فنی، هدف ما این است که به بهبود حرکات بدن، اصلاحات فرم بد بدن، از بین بردن درد و جلوگیری از ایجاد ناهنجاری های ارتوپدی در طول درمان کمک کنیم. این کار با قرار دادن یک ارتز در قسمتی از بدن به عنوان مثال، با استفاده از بریس، کولیس، محافظ گردن یا آتل انجام می پذیرد. این دستگاه ها معمولا از انواع مختلفی از مواد مثل ترموپلاستیک، فیبر کربن، الاستیک، فلزات، اتیلن-وینیل استات و پارچه ساخته شده اند.

در شرایط جدی یا درازمدت، ارتزها به طور خاص برای یک فرد ساخته می شود، اما برای آسیب های در سطح کمتر از قبیل مچ پای پیچ خورده، بریس های از پیش ساخته شده که در اندازه های مختلف در داروخانه ها در دسترس هستند استفاده می شوند. اینها به سادگی روی ناحیه آسیب دیده را پوشش می دهند و توسط ولکرو سفت می شوند. عملکرد ما به عنوان یک ارتوپدی فنی می تواند کیفیت زندگی بیمار را در طول دوره توانبخشی و یا حتی بقیه زندگی تغییر دهد. با توجه به استفاده طولانی مدت از ارترزها، لازم است که آنها به درستی نصب شوند و به نقطه و یا مناطق آزار دهنده بدن بیمار فشار نیاورند.

پدروتیکس شاخه ای از ارتوپدی است که به طور خاص برای پاها و اندام های پایینی بدن به کار می رود. پدوتزیست برای ارزیابی اندام تحتانی و بیومکانیک آن آموزش دیده است. آنها می توانند اختلال عملکرد را شناسایی کنند و با ساخت یک کفی کفش، کفش کامل و یا تغییرات در طراحی کفش برای اصلاح مسائل مربوط به راه رفتن یا درد پای بیمار به علت بیماری، آسیب و یا پوشیدن طولانی مدت کفش های نامناسب کمک کنند.

 

چه چیزی در آن دخیل است؟

در ابتدا یک ارتوپد فنی در طول یک جلسه مشاوره، نیازهای بیمار را بررسی و ارزیابی می کند. الزامات بیمار مورد بحث قرار می گیرد و با ارتباط با دیگر متخصص ها مانند فیزیوتراپیست ها، بهترین برنامه درمانی برای جراحت انتخاب می شود. به طور سنتی، ارتزها وسیله ای ساخته شده توسط اندازگیری اندام تحت تأثیر بودند که دو سوی آن را باهم نگه می داشت. در حال حاضر، برنامه های مدل سازی کامپیوتری مانند CAD و CAM می توانند مورد استفاده قرار گیرند، اولا اندازه گیری های منطقه آسیب دیده را انجام می دهند و سپس این اطلاعات را به چاپگر سه بعدی برای ایجاد طرح اولیه می دهند. در طی مرحله تولید بعدی، ارتوپد فنی و ارتوپد برای تولید محصول نهایی با هم کار می کنند. این دستگاه در طول جلسه مشاوره بعدی نصب می شود و بیمار به طور کامل در زمینه استفاده، نصب و برداشتن آن آموزش می بیند. در طی جلسات بعدی، ارتوپد فنی اطمینان حاصل خواهد کرد که بیمار طرز استفاده ارتوز را به درستی فرا گرفته است و دستگاه به درستی کار کرده و راحت است. در صورت نیاز در طول دوره توانبخشی تنظیمات و یا تعمیرات انجام خواهد شد.

 

یک ارتوپد فنی به چه تجربیاتی نیاز دارد؟

برای تبدیل شدن به یک ارتوپد فنی، شما باید به یادگیری چگونگی حرکت و کار بدن انسان علاقمند بوده، مهارت های فنی و عملی خوب و مهارت حل مسئله خوب و خلاقیت برای طراحی و تولید وسایل مورد نیاز، داشته باشید. مهارت های بین فردی نیز لازم است چرا که شما با بیماران و دیگر همکاران تعامل دارید. مهارت های بین فردی عبارتند از ارتباط خوب، حساسیت و درک نیازهای بیماران، و همچنین توانایی استفاده از ابتکار عمل و کار تیمی. مهارت های IT قوی در اینکار در حال پر رنگ تر شدن است، زیرا فناوری کامپیوتری تبدیل به بخش قابل توجهی از فرایند تولید ابزارهای مربوط به ارتوپدی فنی می شود.

بسیاری از افراد به این حرفه وارد می شوند، زیرا عضوی از خانواده یا دوستان آنها از پروتز یا ارتز استفاده می کنند. دیگران ممکن است از حوزه هایی مانند مهندسی، مهندسی زیست شناسی یا زیست شناسی به این رشته گرایش پیدا کنند. یک انگیزه معمول در تمام  ارتوپدهای فنی این است که آنها می خواهند به مردم کمک کنند و تاثیر شخصی موثرتری در جهان داشته باشند.

 

منبع سایت حکیم کلینیک

ارتوتیک اندام تحتانی، ارتز زانو، مچ پا و لگن

ارتوتیک اندام تحتانی شامل ارتزها، بریس ها و پشتیبانی های طراحی شده برای پا، لگن، زانو و مچ پا است و می تواند برای طیفی از نیازها از ثبات تا حرکت استفاده شوند. ارتوتیک های اندام تحتانی می توانند به طور مستقل و یا با همکاری با هم کار کنند تا بتوانند طیف وسیعی از گزینه ها شامل ارتوتیک های ساده ی پا تا ارتوپیک پیچیده حرکتی را با یک کفش ارتوپدی سفارشی فراهم کنند.

ارتوتیک پا (کفی کفش)

ارتوتیک های پا بطوری طراحی شده اند که توزیع فشار بر روی سطح کف پا را متوازن کنند و مناطقی که ممکن است حساس یا دردناک باشند را آرام کنند، ناهنجاری ها را اصلاح کرده یا پا را با آن وفق دهند، و بهبود کلی در تراز پا، پیچیدگی های مچ پا، ران و اندام تحتانی ایجاد کنند. دسته بندی ارتوتیک های پا شامل وفق دهنده، اصلاح کننده، سخت، نیمه سخت و نرم است.

 

پشتیبانی از مچ پا

این ارتزها در ابتدا برای کمک به پایداری مچ پا و برای پیچ خوردگی ها و کشیدگی ها مزمن مچ پا طراحی شده اند. انواع پشتیبانی شامل ارتز نیمه سخت، ارتز مچ پای سفت و محکم، ارتز ژل یا هوا و یا ارتوتیک های مچ پایی است که با توجه به پای بیمار به صورت سفارشی ساخته شده اند.

 

ارتزهای مچ پا ( AFOها)

 AFO ها برای پشتیبانی، تراز مناسب مفصل ها با پا و مچ پا، کمک به جایگزینی ضعف عضلانی و حفاظت از پا و اندام تحتانی طراحی شده اند. این نوع ارتز به طور معمول با فلز یا پلاستیک ساخته شده و در دسته های سخت، نیمه سخت و مفصل دار قرار می گیرند.

 

بوت های واکر اندام تحتانیبوت های واکر برای کمک به پایداری پا و مچ پا و همچنین محدود کردن دامنه حرکت اندام تحتانی طراحی شده اند. بوت های واکر با یک مفصل مچ پا یکپارچه یا چند قسمتی طراحی شده اند تا بتوانند برای درمان جراحت ها، شکستگی ها، شرایط یا بیماری های مزمن استفاده شوند. هر ارتز دارای یک پوشش داخلی قابل جابجایی برای محافظت از پوست از آسیب، پدهای مچ پا برای ثبات و راحتی بیشتر و یک کفی محکم برای ارائه روش راه رفتن روان است.

 

پشتیبانی نرم اندام تحتانی

اغلب به عنوان کالاهای نرم نامیده می شوند، این ارتزها عبارتند از بریس هایی که از نئوپرن، برزنت و پارچه ساخته شده اند و می توانند با استفاده از فلزی یا پلاستیکی برای پشتیبانی اضافی تقویت شوند.

 

ارتز عملکردی زانو

ارتزهای عملکردی زانو برای کمک به ثبات مفصل زانو در نتیجه آسیب رباط، بازسازی پس از عمل، آسیب منیسک و حفاظت پیشگیرانه طراحی شده است. این ارتزها برای ایجاد حداکثر پایداری در مفصل زانو طراحی شده اند. آسیب به رباط زانو باعث ایجاد حرکت ناخواسته بین استخوان ران و استخوان ساق پا می شود. اگر این مشکل بدون درمان باقی بماند، می تواند سستی مفصلی را ایجاد کند، منجر به تغییرات تحلیل مفصلی شده و بیمار را در معرض آسیب بیشتر قرار داده و موجب آسیب های بعدی به سازه های اطراف شود. ارتزهای کارکردی زانو می توانند توسط اندازه گیری های بیمار یا یک مدل سفارشی از پای بیمار انتخاب شوند.

 

متوقف کننده حرکت زانو

متوقف کننده های زانو اغلب برای تثبیت و عدم تحرک اندام تحتانی پس از عمل و در طول مرحله حاد آسیب زانو استفاده می شوند. آنها حداکثر توقف تحرک مفصل زانو و فشرده سامتوقف کننده های زانو اغلب برای تثبیت و عدم تحرک اندام تحتانی پس از عمل و در طول مرحله حاد آسیب زانو استفاده می شوند. آنها حداکثر توقف تحرک مفصل زانو و فشرده سازی را فراهم می کنند.

 

ارتز زانو و مچ پا (KAFO ها)

کافئوس ها برای ارائه پشتیبانی، سازگاری مناسب مفصل با زانو، پا و مچ پا، کمک به جایگزینی ضعف عضلانی و حفاظت از پا و اندام استفاده می شوند. KAFO ها می توانند از مواد مختلف از جمله فلز تا پلاستیک ساخته شوند.

 

ارتزهای شکستگی اندام های تحتانی

ارتزهای شکستگی اندام های تحتانی می تونند با بوت واکرها یا ارتز شکستگی ساق پا استفاده شوند. ارتوپد فنی شما تعیین می کند که کدام سبک ارتز برای تثبیت شکستگی شما بهتر است.

 

ارتز راه رفتن مجاور (RGO’s)

زی را فراهم می کنند.

 

ارتز زانو و مچ پا (KAFO ها)

کافئوس ها برای ارائه پشتیبانی، سازگاری مناسب مفصل با زانو، پا و مچ پا، کمک به جایگزینی ضعف عضلانی و حفاظت از پا و اندام استفاده می شوند. KAFO ها می توانند از مواد مختلف از جمله فلز تا پلاستیک ساخته شوند.

 

ارتزهای شکستگی اندام های تحتانی

ارتزهای شکستگی اندام های تحتانی می تونند با بوت واکرها یا ارتز شکستگی ساق پا استفاده شوند. ارتوپد فنی شما تعیین می کند که کدام سبک ارتز برای تثبیت شکستگی شما بهتر است.

 

ارتز راه رفتن مجاور (RGO’s)

راه رفتن مجاور به معنای قرار دادن یک پا در مقابل دیگری است. RGO ها برای کمک به بیماران مبتلا به آسیب نخاعی، میلومانینگوسئل، اسپینا بیفیدا و سایر اختلالات ناگوار طراحی شده اند. اغلب بیماران مبتلا به فلج به کمک ارتزهای اندام های تحتانی برای راه رفتن نیاز دارند. یکی از این دستگاه ها، یک ارتز حرکتی مجاور (RGO) است که برای ارائه روش معمول حرکت برای بیماران فلج طراحی شده است.

 

ارتز دور سازی از محور بدن لگن

ارتز دور سازی از محور بدن لگن به منظور حفظ تراز آناتومیک مناسب لگن یا مفصل جایگزین آن طراحی شده است. اجزاء شامل کمربند لگن/پهلو ، کاف ران و مفصل ران می باشند. مفاصل معمولا قابل تنظیم می باشند و در برخی زوایا درحالت متحرک/متوقف قرار می گیرند. این تراز موقعیت سر  استخوان ران را روی استابولوم قرار می دهد که اینکار اجازه می دهد تا مفاصل، استخوان ها و عضلات اطراف آن ترمیم شوند. این دستگاه ها همچنین برای تثبیت بیماران مبتلا به در رفتگی یا جابجایی ران استفاده می شوند.

 

درمان فشرده سازی متوالی

این دستگاه ها در اطراف اندام قرار می گیرند و با ایجاد عمل فشاری متناوب به کنترل لنفدوم و بازگشت وریدی کمک می کنند. این موارد اغلب در بیمارستان ها پس از عمل جراحی برای کمک به پیشگیری از لخته شدن خون و کمک به گردش خون اندام تحتانی استفاده می شوند.

 

جوراب های فشاری

جوراب های فشاری با ایجاد فشار روی پا به کنترل تورم/لنفدوم و بازگشت خون وریدی کمک می کنند.

برای مقالات  اورتوپدی به کلینیک ارتوپدی فنی حکیم مراجعه فرمایید

 

بریس میلواکی چیست، اهداف و موارد کاربرد آن

بریس میلواکی یک ارتز  فعال اصلاح کننده ستون فقرات است. بریس میلواکی شامل یک حلقه گردن با یک قالب گلو و دو پد برای جلوگیری از فشار زیاد به گردن است. عناصر دیگر یک کمربند لگن پلاستیکی، پایه های آلومینیومی، پدهای چرم L شکل در قفسه سینه و میله های فلزی در جلو و پشت هستند.

موارد استفاده بریس میلواکی

بریس میلواکی در درمان اختلالات وضعیتی مانند اسکولیوز ایدیوپاتیک (کژپشتی با علت ناشناخته‌) یا بیماری شوئرمن استفاده می شود.

بریس به طور معمول برای کودکانی با اختلال وضعیتی، که به سن رشد نرسیده اند و یا در دوره رشد سریع خود هستند تجویز می شود. بریس میلواکی برای بزرگسالان و نوجوانانی که از مرحله رشد خود عبور کرده اند، استفاده نمی شود، زیرا این کار تاثیری نخواهد داشت.

بریس میلواکی به ویژه در مواردی که ترس از وقوع مشکل در رشد نوجوانان وجود دارد، توصیه می شود. اگر منحنی ستون فقرات دارای زاویه کاب بین 20 و 40 درجه باشد، بیانگر لزوم استفاده از بریس است.

کمتر از این میزان زاویه کاب، منحنی کمر بیمار تحت نظر باقی می ماند. بیشتر از این اندازه جراحان به جای پوشیدن بریس، مداخله می کنند.

 

اصول و تکنیک بریس

• پایه ای شامل یک شکم بند متصل به لگن، پد گردن، حلقه گردن و پد فشار دنده است.
• شکم بند به آرامی روی سِتیغ خاصِره‌ای یا ایلیاک کرست، در اطراف کمر قرار می گیرد و برای حمایت  از شکم، به سمت بالا انحنا پیدا می کند. برای جلوگیری از فشار در حاشیه های دنده، در طرفین کاهش می یابد. همچنین لگن را در شیب عقب تر نگه می دارد، و لوردوز کمری را کاهش می دهد ( لوردوز کمری بیش از حد اغلب در بیماران کژپشت دیده می شود).
• میله های فلزی به کمربند چرم متصل می شوند تا پایه ای ایجاد شود که از آن یک قوس فلزی در جلو و دوتا در عقب به سمت حلقه اطراف گردن عبور می کند. حلقه گردن در 20 درجه ی افقی است. پایه ها قابل تنظیم هستند.
• قالب گلو درست زیر چانه قرار می گیرد و اگر به خوبی اندازه شود، فک را لمس نمی کند. هدف قالب گلو این است که به بیمار یادآوری کرده که چانه را به عقب برده و سر را عقب نگه دارد. عملکرد کمربند لگن و قالب گلو با هم، سر در مرکز لگن نگه می دارد.
• چرخش دنده بوسیله یک پد فشار بر روی برجستگی های آن اصلاح می شود. پد فشار به یک بند چرمی ساده، سنگین و گسترده فیکس شده که توسط گیره به پایه ها در سطح مورد نظر متصل می شود. بند چرم از روی قسمت محدب کجی کمر قرار می گیرد به طوری که فشار به طور مستقیم از آن سمت اعمال می شود.

 

اهداف بریس

بریس میلواکی برای درمان محافظه کارانه اختلالات وضعیتی استفاده می شود.

هدف آن حفظ حالت صاف بدن و جلوگیری از پیشرفت منحنی در زمانی که بیمار در حال رشد بوده و در انتظار نیاز احتمالی برای مداخلات جراحی است، می باشد.

اهداف مدیریت محافظه کار اسکولیوز عبارتند از:

• جلوگیری از پیشرفت منحنی در دوران بلوغ
• جلوگیری یا درمان اختلال عملکرد تنفسی
• جلوگیری یا درمان درد ستون فقرات
• زیبایی بدن را بهبود بخشد

مهم است که توجه داشته باشید که همه به اصلاح دائمی نخواهند رسید. ممکن است که بریس در زمان استفاده موثر باشد، اما زمانی که بیمار دیگر از بریس استفاده نمی کند، منحنی کمر می تواند به شکل اصلی خود بازگردد.

 

برنامه بریس

توصیه می شود که از بریس میلواکی 23 ساعت در روز استفاده شود. یک ساعتی که کودک از بریس میلواکی استفاده نمی کند را باید تمرینات ورزشی انجام دهد. مطالعات ثابت کرده اند که این روش برای درمان محافظه کارانه اسکولیوز ایدیوپاتیک نوجوانان موثر است.

مهم است که بریس در زمانی که کودک در حال رشد است و اصلاح منحنی پیشرفت می کند، کنترل و تنظیم شود. این برنامه، زمانی که بلوغ اسکلت کامل شود و یا زمانی که منحنی کنترل شود، متوقف می شود. روند متوقف کردن برنامه بریس باید به تدریج انجام شود و با دقت دنبال شود. اگر نشانه ای وجود داشته باشد، که انحنای کمر بدتر می شود، بیمار باید همانند قبل از بریس استفاده کند.

فعالیت ها و تمرینات توصیه شده اند و با بریس امکان پذیر هستند. ورزش هم توصیه می شود، اما بیمار باید از ورزش های تماسی، زمانی که بریس می تواند به دیگران آسیب برساند، اجتناب کند.

این پروتکل نشان داده است که در آن مسائل روانشناختی و تصویر بد ذهنی از بدن در بیماران وجود دارد. بعضی از بیماران بریس خود را خیلی کمتر از آنچه توصیه شده است می پوشند: به جای 23 ساعت در روز، آنها بریس را فقط به مدت 15 ساعت می پوشند.

 

مدیریت فیزیوتراپی

ارتقاء حرکات طبیعی، فعالیت ها و ورزش ها باید هدف مداخله فیزیوتراپی باشد. رویکرد جامع باید انجام شود و نه تنها بر مدیریت اسکولیوز متمرکز باشد.

 

اهداف فیزیوتراپی

• حفظ انعطاف پذیری
• اصلاح وضعیت
• تثبیت موقعیت صحیح
• آموزش بیمار
• آموزش در فعالیت های زندگی روزانه

 

تمرینات ورزشی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• کشش و انعطاف پذیری
• تقویت ماهیچه های خاص
• مدیریت استقرار و بازآموزی
• تمرینات تثبیت ستون فقرات

مداخلات منظم فیزیوتراپیست ها در تمرین و بازآموزی بدن می توانند تاثیر مثبتی روانی بر روی بیماران مبتلا به اسکولیوز داشته باشند. ثابت شده است که فیزیوتراپی منظم سبب کاهش نمره درد در مقایسه با برنامه های ورزش در منزل به تنهایی می شوند.

حرکات ورزشی و استفاده از بریس نتایج مثبتی در رابطه با عملکرد، میزان درد و کاهش میزان نرخ جراحی دارد. می توان از تمرینات خاص برای بریس میلواکی استفاده کرد، آنها از اصول مشابه با تمرینات بالا پیروی می کنند.

برای مقالات بیشتر به سایتکلینیک ارتوپدی فنی حکیم مراجعه کنید

وکیوم تراپی چگونه به درمان زخم کمک می کند

وکیوم تراپی چگونه به درمان زخم کمک می کند

وکیوم تراپی (VAC) نوعی درمان برای کمک به بهبود زخم است که همچنین با نام درمان فشار منفی نیز شناخته می شود. در طول درمان، یک دستگاه فشار هوای روی زخم را کاهش می دهد. این کار می تواند به بهبود زخم کمک کند.

 

درک سیستم وکیوم تراپی زخم

سیستم وکیوم زخم چندین قسمت دارد. پانسمان فوم و یا گاز به طور مستقیم بر روی زخم قرار می گیرند. پانسمان هر 24 تا 72 ساعت تعویض می شود. یک فیلم چسبناک، پانسمان و زخم را پوشانده و مهروموم می کند. یک لوله زهکشی از زیر چسب فیلم می آید و به یک پمپ وکیوم قابل حمل متصل می شود. این پمپ فشار هوا بر روی زخم را از بین می برد. اینکار ممکن است به طور مداوم و یا دوره ای انجام شود. در طول درمان، شما نیاز به حمل پمپ قابل حمل به هر جا که می روید دارید.

 

 

چرا از وکیوم تراپی استفاده می شود؟

شما ممکن است برای زخم هایی که اخیرا ایجاد شده ویا برای درمان زخم های مزمن به این روش نیاز داشته باشید. زخم مزمن زخمی است که با گذشت زمان درمان نمی شود. زخم مزمن می تواند در افراد مبتلا به دیابت رخ دهد. اگر اخیرا یک گرافت پوستی داشته اید، ممکن است به وکیوم زخم نیاز داشته باشید. همچنین  ممکن است برای درمان یک زخم بزرگ نیاز به وکیوم تراپی داشته باشید. زخم های بزرگ می توانند مدت زمان بیشتری برای بهبود نیاز داشته باشند.

یک سیستم وکیوم زخم می تواند به سرعت بهبود زخم شما کمک کند از طریق:

• تخلیه مایع اضافی از زخم
• کاهش تورم
• کاهش باکتری در زخم
• مرطوب و گرم نگه داشتن زخم شما
• کمک به نزدیک شدن لبه های زخم
• افزایش جریان خون به زخم شما
• کاهش التهاب

وکیوم زخم مزایای دیگری را نسبت به سایر انواع مراقبت از زخم ارائه می دهد از جمله اینکه ممکن است ناراحتی کلی شما را کاهش دهد. معمولا دفعات تعویض پانسمان کمتر می شود و ممکن است  پانسمان ها ساده تر در جای خود ثابت شوند.

 

خطرات وکیوم تراپی زخم

وکیوم دارای برخی از خطرات نادر است، مانند:

• خونریزی (که ممکن است شدید باشد)
• عفونت زخم
• ارتباط غیر طبیعی بین روده و پوست (فیستول روده)

آموزش مناسب در تعویض پانسمان می تواند به کاهش احتمال این عوارض کمک کند. همچنین، درمانگر زخم شما به دقت وضعیت شما را بررسی کرده و به شما اطمینان می دهد که شما یک کاندید خوب برای درمان هستید. مشکلات خاص می تواند خطر ابتلا به عوارض را افزایش دهند که موارد زیر را شامل می شوند:

• اعضای بدن یا رگ های خونی نمایان
• خطر بالای خونریزی از یک مشکل پزشکی دیگر
• عفونت زخم
• عفونت استخوانی نزدیک به زخم
• بافت زخم مرده
• بافت سرطانی
• پوست شکننده، از جمله به علت استفاده از استروئید موضعی یا پیری
• آلرژی به چسب
• گردش خون بسیار ضعیف به زخم شما
• زخم های نزدیک به مفاصل که ممکن است به دلیل تحرک دوباره باز شوند

درمانگر زخم شما خطراتی که برای شما وجود دارد را با شما مورد بحث قرار خواهد داد. اطمینان حاصل کنید که با او درباره همه سوالات و نگرانی های خود صحبت کنید.

 

آماده شدن برای وکیوم تراپی زخم

به احتمال زیاد نیازی به انجام کار زیادی برای آماده سازی برای وکیوم زخم نیست. در بعضی موارد، قبل از انجام این درمان، ممکن است نیاز باشد صبر کنید. برای مثال، ممکن است در صورت عفونی بودن زخم، نیاز باشد درمانگر زخم ابتدا عفونت را برطرف کند. همچنین ممکن است نیاز باشد که بافت مرده یا آسیب دیده از زخم شما جدا شود.

شما یا مراقب شما ممکن است نیاز به آموزش در مورد نحوه استفاده از دستگاه وکیوم زخم داشته باشید. این کار در صورتی انجام می شود که بتوانید وکیوم تراپی زخم را در خانه داشته باشید. در موارد دیگر ممکن است نیاز به وکیوم تراپی زخم در یک کلینیک زخم داشته باشید.

 

در روز انجام وکیوم تراپی زخم شما:

متخصص زخم، زخم شما را با پانسمان فوم یا گاز می پوشاند. یک فیلم چسبنده بر روی پانسمان و زخم گذاشته خواهد شد. این فیلم زخم را مهر و موم می کند. فوم به یک لوله زهکشی وصل می شود که به پمپ خلاء متصل است. این پمپ قابل حمل است. هنگامی که پمپ روشن می شود، مایع را از طریق فوم و لوله تخلیه می کند. پمپ ممکن است به طور مداوم کار کند، یا ممکن است به حالت خاموش و روشن تغییر حالت دهد. تنظیمات دقیق برای شما به نوع خاصی از سیستم خلاء زخمی که استفاده می کنید،‌ بستگی دارد.

 

 

مراقبت های زخم شما

شما ممکن است یک بار در روز به تعویض پانسمان نیاز داشته باشید. ممکن است دفعات تعویض پانسمان با توجه به زخم شما کمتر یا بیشتر شود. ممکن است شما یا مراقب شما برای انجام این کار در خانه آموزش ببینید یا ممکن است توسط یک درمانگر زخم معاینه و تعویض شود. درمانگر شما ممکن است داروی مسکن تجویز کند. اینکار برای جلوگیری یا کاهش درد در طول تعویض پانسمان است.

شما احتمالا باید چندین هفته یا چند ماه از سیستم وکیوم زخم استفاده کنید. در طول این مدت، پمپ قابل حمل وکیوم را به هر جا که می روید، حمل می کنید.

 

تغذیه برای بهبود زخم

در طول این مدت مطمئن شوید که یک رژیم غذایی سالم را دنبال کنید. اینکار لازم است تا زخم بهبود یابد و از عفونت جلوگیری شود. درمانگر شما می تواند اطلاعات بیشتری راجع به اینکه در طول این مدت چه چیزهایی را در رژیم غذایی خود قرار دهید، در اختیار شما بگذارد.

اگر وضعیت پزشکی دارید که به زخم شما منجر شده است، مانند دیابت، دستورالعمل های پزشک خود را دنبال کنید. این دستورالعمل ها می تواند به شما در جلوگیری از زخم های آینده کمک کند.

 

مراقبت های پیگیری

درمانگر شما به دقت روند بهبود زخم شما را نظارت می کند. اطمینان حاصل کنید که در تمام جلسات معاینه بعد از انجام درمان حضور پیدا می کنید.

 

چه زمان با درمانگر خود تماس بگیرم؟

در صورت وجود هر یک از این موارد، با درمانگر زخم خود تماس بگیرید:

• تب 38 درجه سانتی گراد (100.4 درجه فارنهایت)
• افزایش قرمزی، تورم، یا گرما در اطراف زخم
• افزایش درد
• خون قرمز روشن یا لخته های خون در لوله یا محفظه جمع آوری وکیوم

از سایت وکیوم تراپی دیدن فرمایید.

تمرینات ورزشی مناسب برای درمان دیسک گردن

دیسک گردن چیست؟

دیسک گردن بسیار دردناک است. دیسک های گردن در اوایل تا اواسط میانسالی رایج هستند. دیسک های گردن اغلب زمانی ایجاد می شوند که فشار بیش از حد بر روی ستون فقرات قرار می گیرد. ستون فقرات از مهره های استخوانی تشکیل شده است که با دیسک های ژل مانند جدا شده اند.

این دیسک ها در هنگام ضربه مانند بالشتکی نرم از مهره ها مواظبت می کنند، اجازه حرکت در ستون فقرات را می دهند و مهره ها را در محل خود نگه می دارند. فتق دیسک هنگامی رخ می دهد که یک دیسک شکسته شود و باعث می شود که دیسک نشت کند، این موضوع موجب تحریک اعصاب اطراف آن می شود. دیسک گردن اغلب با بلند کردن، کشیدن، خم شدن یا چرخیدن اتفاق می افتد. وضعیت بد و ارگونومی ضعیف نیز ممکن است احتمال بروز دیسک گردن را افزایش دهد.

هنگامی که دیسک بر روی اعصاب در ناحیه خاصی از ستون فقرات تاثیر می گذارد، می تواند به درد و ضعف در ناحیه ای از بدن که آن عصب ها خدمت می کنند منجر شود.

 

مهراک گردن چیست؟

اگر دیسک در گردن یا ستون فقرات فوقانی باشد، می تواند درد را به سمت شانه، بازو یا دست بکشاند. این درد رادیکولوپاتی یا مهراک گردن نامیده می شود. مهراک گردن به طور رایج به عصب فشرده شده اشاره دارد.

مهراک گردن ممکن است منجر به سوزش، سوزن سوزن شدن و ضعف در بازو، شانه و یا دست شود. در موارد شدید، ممکن است منجر به از دست دادن احساس و فلج شود.

 

درمان دیسک گردن

روش های مختلفی برای درمان فتق دیسک وجود دارد. اکثر متخصصان طب فیزیکی قبل از در نظر گرفتن عمل جراحی، داروهای مسکن، استراحت، فیزیوتراپی و درمان های محافظه کارانه را توصیه می کنند.

تمرینات زیر می تواند درد گردن ناشی از فتق دیسک گردن شما را سریع تر بهبود بخشد. هدف این تمرین ها این است که دیسک را به عقب بکشید، و از ریشه عصب دور کنید. قبل از انجام تمرینات در خانه، با متخصص گردن و ستون فقرات خود مشورت کنید.

 

تمرینات ورزشی گردن برای از بین بردن درد

 

کشش گردن

 

 

• به پشت روی یک میز یا تخت دراز بکشید به طوریکه پایین گردن شما با لبه همسطح باشد.
• به آرامی سر خود را از عقب پایین بیاورید و اجازه دهید آویزان بماند. اگر این کار درد شما را بدتر می کند یا درد را به سمت بازوها می فرستد، ادامه ندهید.
• این موقعیت را برای 1 دقیقه نگه دارید، و یک دقیقه استراحت کنید. 5 تا 15 بار تکرار کنید.

 

کشش گردن با لیفت سر

 

 

• روی تخت یا یک میز به شکم دراز بکشید، دست ها را در کنار بدن خود نگاه داشته و سر را از لبه آویزان کنید.
• به آرامی و با احتیاط سر خود را بالا بیاورید و گردن خود را در خلاف جاذبه زمین کشش دهید.
• این موقعیت را برای 5 تا 10 ثانیه نگه دارید. 15 تا 20 بار تکرار کنید.

 

انقباض گردن

 

 

• به پشت دراز بکشید بطوریکه سر شما روی تخت باشد و دستهایتان در اطرافتان.
• چانه خود را به طرف سینه خود بکشید، تا غبغب ایجاد شود.
• این موقعیت را برای 5 تا 10 ثانیه نگه دارید. 15 تا 20 بار تکرار کنید.

 

انقباض شانه

 

 

• در کنار دیوار بنشینید یا بایستید و دست ها را در کنار خود قرار دهید.
• آرنج خود را 90 درجه خم کنید.
• شانه های خود را پایین و به عقب ببرید و پشت بازوهای خود را به سمت دیوار فشار دهید، استخوان های شانه خود را به سمت هم فشار دهید.

 

نگه داشتن هم تراز

 

 

• صاف بنشینید و شانه های خود را راحت نگه دارید. دست خود را روی پیشانی خود قرار دهید.
• سر خود را بدون حرکت دادن، به دست خود فشار دهید.
• این وضعیت را برای 5 تا 15 ثانیه نگه دارید. 15 بار تکرار کنید.

 

حرکات کششی گردن برای تسکین درد

کشش ممکن است برای افرادی که دارای دیسک هستند، در صورتی که عضلات منقبض شده در اطراف این ناحیه وجود داشته باشند و باعث درد شوند، مفید باشد. گاهی اوقات کشش می تواند درد را بدتر کند و روند بهبود را آهسته کند. هر وقت که درد افزایش می یابد یا از ستون فقرات به نقاط دیگر کشیده می شود، همیشه حرکات کششی را متوقف کنید.

به عنوان مثال، اگر یک حرکت کششی موجب ایجاد درد در شانه و بازوی شما شود، حرکت کششی را انجام ندهید. هدف کشش این است که درد را کاهش دهد، نه آن را افزایش دهد.

 

خم کردن به اطراف

 

 

• صاف نشسته و شانه ها را آزاد بگذارید.
• سر خود را به یک سمت بچرخانید، به طوری که گویی می خواهید شانه خود را با گوش لمس کنید.
• این موقعیت را برای 30 ثانیه نگه دارید، سپس استراحت کنید. 3 تا 5 بار در طول روز تکرار کنید.

 

کشش  اسکالین

 

 

• صاف نشسته و شانه ها را آزاد بگذارید.
• یک دست را پشت سر قرار دهید. سر خود را به آرامی شیب دهید تا با زاویه 45 درجه به زیر بغل خود نگاه کنید.
• این موقعیت را برای 30 ثانیه نگه دارید، استراحت کنید و در طول روز 3 تا 5 بار تکرار کنید.

 

چرخش گردن

 

 

• صاف نشسته و شانه ها را آزاد بگذارید.
• به آرامی سر خود را به یک طرف خود بچرخانید. سر خود را بیش از حد نچرخانید و از پیچش گردن جلوگیری کنید.
• به آرامی سر خود را به طرف دیگر بچرخانید.
• هر موقعیت را برای 30 ثانیه نگه دارید. 3 تا 5 بار در طول روز تکرار کنید.

 

تمرینات ورزشی که باید از انجامشان اجتناب کنید

دکتر یزدانی، متخصص ستون فقرات گردن توصیه می کند در حالی که دیسک شما در حال بهبود است، از هرگونه تمرین با شدت بالا اجتناب کنید. تمرینات ورزشی مانند دویدن، پریدن، وزنه برداری، یا هر چیز دیگری که باعث حرکات ناگهانی و شدید می شود، می تواند درد شما را به میزان زیادی افزایش دهد و سرعت بهبود را کاهش دهد. اینکار حتی ممکن است باعث مشکلات مادام العمر شود.

هنوز هم شرکت کردن در بسیاری از فعالیت های معمول روزانه امکان پذیر است. مهم است که فعالیت های چالش برانگیز را تغییر دهید و گردن خود را در یک موقعیت بدون درد نگه دارید.

ورزش آرام برای روند بهبود مفید است، به این دلیل که باعث افزایش جریان خون به ستون فقرات، کاهش فشار و حفظ استقامت می شود.

از سایت کلینیک توان بخشی آسود دیدن فرمایید.

                                             

چگونه وزن خود را کم کنیم

چگونه وزن خود را کم کنیم

نحوه کاهش وزن یکی از مهم ترین سوالاتی است که افراد در فضای مجازی از یکدیگر یا از متخصص تغذیه می پرسند.

به زبان ساده زمانی که انرژی دریافتی شما نسبت به انرژی که می سوزانید، بیشتر باشد، وزن شما بیشتر می شود. بنابراین مصرف کالری کمتر و یا انجام کارهایی برای سوزاندن کالری بیشتر، می تواند به کاهش وزن شما کمک کند.

عوامل دیگر مانند عوامل ژنتیکی، متابولیسم، هورمون ها، نوع غذایی که میل می کنید، نوع بدن و سبک زندگی شما می تواند بر روی وزنتان تاثیر بگذارد.

در این مقاله تحت نظر خانم دکتر کابلی، متخصص تغذیه و رژیم درمانی، به موثرترین روش های کاهش وزن و مداخلات پزشکی می پردازیم.

حقایقی در مورد کاهش وزن

• برای از دست دادن وزن، باید کالری بیشتری بسوزانید.
• یک رژیم لاغری اصولی به همراه ورزش، یک روش سالم و موثر برای کاهش وزن است.
• یک فرد بالغ سالم در رده سنی ۳۰ تا ۵۰ سال باید به طور معمول روزانه ۲۲۰۰ تا ۲۴۰۰ کالری و یا کمتر مصرف کند.
• رژیم های لاغری سریع ممکن است نتایج کوتاه مدت داشته باشند اما در بلندمدت بعید است که مفید و موفق باشند.
• خوابیدن به موقع و به میزان کافی ( ۷ تا ۸ ساعت در روز ) می تواند به کاهش وزن کمک کند.

چاقی

چاقی یک بیماری همه گیر در سراسر جهان است. حداقل ۲٫۸۰۰٫۰۰۰ نفر در هر سال از عوارض مربوط به اضافه وزن، جان خود را از دست می دهند.

چاقی و داشتن اضافه وزن می تواند خطرات بسیار زیادی برای سلامت بدن داشته باشد و احتمال ابتلا به بیماری هایی مانند دیابت، سکته و انواع خاصی از سرطان ها را افزایش دهد.

افراد به چه دلیلی وزن خود را کاهش می دهند؟

افراد به دلایل مختلف وزن اضافی خود را از دست می دهند:

ظاهر

افراد اغلب می خواهند زیبا، جذاب و بدنی سالم داشته باشند. زمانی که شما از ظاهر بدن خود راضی باشید، اعتماد به نفس بالایی خواهید داشت.

اعتماد به نفس

افرادی که دچار چاقی هستند ممکن است نسبت به خود احساس رضایت نداشته باشند.

سلامت عمومی

افرادی که به دنبال کاهش وزن هستند، می خواهند سالم تر بمانند، طول عمر بیشتری داشته باشند و از ابتلا به بیماری های مرتبط به چاقی و اضافه وزن در امان باشند.

برای یک وضعیت خاص یا بیماری

افراد مبتلا به اختلالات تنفسی و دیابت نوع ۲ ممکن است بعد از کاهش وزن و رسیدن به وزن ایده آل به بهبود کامل دست یابند.

تناسب اندام

داشتن اندامی متناسب می تواند فرد را شادتر کند. همچنین انرژی و استقامت بدنی را افزایش دهد.

مسابقات ورزشی

ورزشکاران برای مسابقات ورزشی ممکن است برای رسیدن به یک وزن خاص و قرار گرفتن در دسته وزن دلخواه خود در مسابقات، اقدام به کاهش وزن کنند.

باروری

کاهش وزن برای درمان باروری در زنانی که دچار چاقی و سندرم تخمدان پلی کیستیک هستند، بسیار موثر است.

از سایت دکتر نیره کابلی دیدن فرمایید.

چرا ما به بیوتین نیاز داریم؟ – علائم کمبود بیوتین – منابع غذایی

بیوتین که به عنوان ویتامین H و یا B7 شناخته می شود، ویتامین محلول در آب است که به بدن کمک می کند تا چربی ها، کربوهیدرات ها و پروتئین ها را متابولیزه کند. ویتامین های محلول در آب در بدن ذخیره نمی شوند، بنابراین مصرف روزانه این ویتامین ها ضروری است.

سلول های انسان قادر به تولید بیوتین نیستند، اما این ویتامین توسط باکتری ها در بدن تولید می شود و در غذاهای مختلف وجود دارد.

 

 

حقاق مهم درباره بیوتین

• بیوتین یا ویتامین B7 برای متابولیسم چربی ها، کربوهیدرات ها و پروتئین نیاز است
• کمبود بیوتین می تواند منجر به ریزش مو، شکنندگی ناخن ها و مشکلات پوستی شود
• منابع غذایی آن شامل گوشت قرمز، تخم مرغ، دانه ها و آجیل ها است
• مکمل های بیوتین می توانند به سلامت مو، پوست و ناخن ها کمک کنند

 

مزایای سلامتی

 

کمک برای داشتن یک حاملگی امن و سالم

کمبود بیوتین اغلب در دوران بارداری دیده می شود. این می تواند منجر به رشد غیرطبیعی جنین شود.

مکمل فولیک اسید قبل و در طی بارداری توصیه می شود. لازم است که شما در دوران بارداری مولتی ویتامین مصرف کنید که علاوه بر اسید فولیک، حداقل ۳۰ میکروگرم بیوتین در روز را برای کاهش خطر کمبود این ویتامین فراهم کند.

 

 

سلامت ناخن، مو و پوست

شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه بیوتین ممکن است قدرت و دوام ناخن ها را بهبود بخشد و سلامت موها را افزایش دهد.

مطالعه ای در سال ۱۹۸۹ منتشر شد و نشان داد که در بین ۴۵ بیمار که روزانه ۲٫۵ میلی گرم بیوتین دریافت می کردند، ۹۱ درصد از آن ها بعد از ۵ ماه، ناخن های سفت تر و سخت تر داشتند.

دیگر محققان به این نتیجه رسیدند که “سندرم ناخن شکننده” با مصرف بیوتین با دوز ۲٫۵ میلی گرم در روز، کاهش می یابد.

تحقیقات منتشر شده در سال ۲۰۱۵ نشان می دهد که زنانی که موهای کم پشت دارند، بعد از مصرف یک مکمل پروتئین خوراکی ( MPS ) به مدت ۹۰ روز، کاهش ریزش مو را تجربه کردند، در حالی که بیوتین یک جز از این مکمل می باشد.

 

کاهش قند خون

مطالعات متعددی توانایی بیوتین را برای کاهش گلوکز خون افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ و نوع ۲ مورد آزمایش قرار داده اند. در مطالعات حیوانی، بیوتین باعث تحریک ترشح انسولین از پانکراس و سپس کاهش قند خون شد.

تحقیقات منتشر شده در سال ۲۰۱۶ نشان داد که بیوتین ممکن است به کنترل گلیسمی در افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ کمک کند.

مطالعات بیشتر برای تایید این موضوع نیاز است.

 

کنترل نوروپاتی

بیوتین همچنین ممکن است باعث کاهش آسیب عصبی در افراد مبتلا به بیماری دیابت و یا بیمارانی که بخاطر بیماری کلیوی تحت دیالیز هستند، شود.

در سال ۱۹۹۰، دانشمندان دریافتند که سه بیمار که دوز بالا از بیوتین را به مدت ۱ تا ۲ سال دریافت کردند، شاهد بهبود علائم بودند.

بیوتین برای فعالیت پیروات کربوکسیلاز ضروری است. بدون بیوتین ممکن است سطوح بالایی از پیروات و آسپارتات ایجاد شود که می تواند بر روی اعصاب تاثیر بگذارد.

با این حال، شواهد بیشتری برای تایید این موضوع نیاز است.

 

درمان علائم بیماری ام اس

مطالعات نشان می دهد که مصرف دوز بالای بیوتین ممکن است باعث بهبود علائم در افراد مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس ( MS )، یک بیماری خودایمنی که بر سیستم عصبی بدن تاثیر می گذارد، شود. بیماری ام اس می تواند منجر به ضعف عضلات و طیف وسیعی از مشکلات دیگر شود.

نتایج منتشر شده در سال ۲۰۱۶ نشان داد که مصرف بیوتین، یک درمان بی خطر است.

 

کمبود بیوتین

کمبود بیوتین در افراد بسیار نادر است، زیرا بیوتین به طور گسترده ای در مواد غذایی موجود است و باکتری های شکمی به طور معمول، بیوتین بیشتری نسبت به نیاز بدن تولید می کنند.

علائم کمبود بیوتین عبارتند از:

• ریزش مو یا آلوپسی
• بثورات پوستی و قرمزی در اطراف چشم ها، بینی، دهان و اندام تناسلی
• افسردگی
• بی حالی
• توهم
• رخوت و سوزش در دست ها و پاها
• از دست دادن کنترل حرکات بدن که تحت عنوان آتاکسیا شناخته می شود
• تشنج
• اختلال عملکرد سیستم ایمنی
• افزایش خطر ابتلا به عفونت باکتریایی و قارچی

 

کمبود بیوتین به احتمال زیاد در موارد زیر ایجاد می شود:

• زنان در دوران بارداری
• بیمارانی که به مدت طولانی از طریق وریدی تغذیه می شوند
• نوزادانی که شیر مادر آن ها مقادیر کم از بیوتین را دارد
• بیماران مبتلا به اختلال جذب بیوتین به علت بیماری التهابی روده ( IBD ) یا سایر اختلالات گوارشی ( GI )
• افراد سیگاری

 

همچنین ممکن است افراد زیر دچار کمبود بیوتین شوند:

• افرادی که داروهای ضدصرع مصرف می کنند، مانند فنوباربیتال، فنیتوئین یا کاربامازپین
• افرادی که مبتلا به انواع بیماری های کبدی هستند

 

کمبود بیوتینیداز

کبمود بیوتینیداز یکی دیگر از علل کمبود بیوتین است، این یک اختلال متابولیکی اتوزوم مغلوب است.

در افراد مبتلا به این بیماری، بدن به اندازه کافی نمی تواند آنزیم مورد نیاز برای آزاد کردن بیوتین از پروتئین ها در رژیم غذایی در طول هضم غذا را تولید کند.

حدود ۱ در ۶۰٫۰۰۰ نوزاد، دچار کمبود بیوتینیداز شدید یا جزئی هستند. در کمبود شدید، حدود ۱۰ درصد از فعالیت آنزیم نرمال وجود دارد، اما در کمبود جزئی، ۱۰ تا ۳۰ درصد از فعالیت آنزیم طبیعی اتفاق می افتد.

 

نیاز روزانه به بیوتین

هیچ تجویز روزانه ی توصیه شده برای بیوتین وجود ندارد. زیرا شواهد کافی برای تجویز آن وجود ندارد.

با این حال موسسه پزشکی IOM مصرف روزانه ۳۰ میکروگرم در روز را برای بزرگسالان ۱۹ سال و بالاتر پیشنهاد می کند.

 

منابع غذایی بیوتین

مواد غذایی باید اولین انتخاب به هنگام جستجوی منابع بیوتین باشد. بیوتین در غذاها معمولا به پروتئین متصل می شود.

 

 

غذاهای غنی از بیوتین عبارتند از:

• سبوس گندم
• گوشت ارگان
• تخم مرغ ( که به طور کامل پخته شده باشد )
• صدف

تخم مرغ خام حاوی پروتئینی به نام Avidin است که جذب بیوتین را مهار می کند. خوردن سفیده تخم مرغ به صورت خام با کمبود بیوتین ارتباط دارد.

 

برخی از غذاها و مقادیر بیوتین موجود در آن ها:

۳ اونس جیگر پخته شده : ۳۰٫۸ میکروگرم بیوتین

• ۱ تخم مرغ کامل پخته شده: ۱۰ میکروگرم بیوتین
• ۳ اونس ماهی سالمون آبپز: ۵ میکروگرم بیوتین
• ۱ فنجان سیب زمینی شیرین: ۴٫۸ میکروگرم بیوتین
• ۱ اونس پنیر چدار: ۰٫۴ تا ۲ میکروگرم بیوتین
• ۱ فنجان تخم آفتابگردان ۹٫۶ میکروگرم بیوتین
• ۱ فنجان بادام برشته: ۶ میکروگرم بیوتین

بسیاری ازمواد غذایی مانند میوه ها و سبزیجات حاوی مقدار کمی از بیوتین هستند.

از سایت دکتر نیره کابلی دیدن فرمایید.